80 χλμ 1080 μ
Θα ήταν η τελευταία μέρα του ταξιδιού μου. Η "ρουτίνα" όμως που είχα, εδώ και 9 μέρες θα συνεχιζόταν και σήμερα.
Αφού ανέβασα μία ακόμα ανάρτηση, τακτοποίησα τα πράγματα μου και ντύθηκα. Χρόνο είχα άλλωστε
Ευχαρίστησα τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου Μπατσέλας και ξεκίνησα
Περνώντας μέσα απο Άργος Ορεστικό, κατευθύνθηκα προς Δισπηλιό και περιμετρικά της λίμνης, θα έφτανα στην Καστοριά
Όταν άρχισα να βλέπω τη λίμνη, δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό. Μπήκα στο πάρκινγκ ενός ξενώνα και έβγαλα τις φωτογραφίες. Το θέαμα ήταν υπέροχο
Τα πόδια ήταν βαριά, αλλά δεν είχαν ακόμα ζεσταθεί. Σε 10 λεπτά έφτασα Καστοριά. Βρήκα μια άνετη θέση, για να χαζέψω λίγο τη λίμνη απο κοντά, μίλησα με το φίλο μου Δημήτρη για να συναντηθούμε πριν φτάσω Φλώρινα και αναχώρησα
Ανέβηκα το λόφο σιγά σιγά, έβγαλα μια τελευταία φώτο και κατηφόρησα προς Μανιάκους (χωριό)
Βγήκα στον αυτοκινητόδρομο. Ακόμα 70 χλμ μέχρι τον τερματισμό
Στην ευθεία μέχρι την Κορομηλιά, ενώ τα πόδια είχαν ζεσταθεί δεν ανέβασα ταχύτητα. Η λογική έλεγε να κρατήσω δυνάμεις για την ανάβαση, αλλά δεν ήταν αυτός ο πραγματικός λόγος.
Απλά ήθελα το ταξίδι να κρατήσει όσο το δυνατόν περισσότερο...
Ανέβηκα το λόφο, το χωριό φαινόταν στο βάθος
Κατέβασμα απο το λόφο και η ανάβαση στους πρόποδες της Βίγλας σε λίγο ξεκινούσε
Κοιτώντας τα νούμερα είδα ότι είχαμε σπάσει πλέον την 1200αρα. Πραγματικά, τρελλό νούμερο!
Η πορεία σταθερά ανοδική, ο ήλιος έκαιγε
Έφτασα Ανταρτικό, στάση για νερό και ένα τζελάκι γιατί ακολουθούσαν 2 χλμ στο 8%. Μίλησα με το Δημήτρη που θα με περίμενε στο Πισοδέρι.
Ξεκίνησα, μόνο μερικά χιλιόμετρα με χώριζαν απο τη Φλώρινα. Προσπαθούσα να χαρώ τη φύση γύρω μου, δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει αυτό το ταξίδι. Το κεφάλι μου ήταν γεμάτο απο εικόνες, ανθρώπους, πόλεις και βουνά
Μια ακόμα ανηφόρα και το Πισοδέρι φάνηκε στα 2 χλμ
Σε λίγο έγινε η συνάντηση με το Δημήτρη και πριν πιάσουμε κατηφόρα βγάλαμε τη Φλώρινα απο ψηλά
Και μετά άρχισε το γλέντι στην κατηφόρα!
Φτάσαμε Φλώρινα, και σταθμεύσαμε στη πλατεία Μόδη για τις φωτογραφίες. Το σώμα μου ήταν εκεί, αλλά το μυαλό βρισκόταν καμμιά 200ρια χιλιόμετρα πιο πίσω, σε λόφους και πεδιάδες
Η περιπέτεια ολοκληρώθηκε, ο στόχος επιτεύχθηκε
Αφιερωμένο σε όσους ανθρώπους πίστεψαν σε μένα, αγκάλιασαν αυτήν την προσπάθεια και έτσι βοήθησαν και μένα να την ολοκληρώσω
Έτσι κι αλλιώς είμαστε και θα παραμείνουμε, Περήφανοι ως Έλληνες...
Θα ήταν η τελευταία μέρα του ταξιδιού μου. Η "ρουτίνα" όμως που είχα, εδώ και 9 μέρες θα συνεχιζόταν και σήμερα.
Αφού ανέβασα μία ακόμα ανάρτηση, τακτοποίησα τα πράγματα μου και ντύθηκα. Χρόνο είχα άλλωστε
Ευχαρίστησα τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου Μπατσέλας και ξεκίνησα
Περνώντας μέσα απο Άργος Ορεστικό, κατευθύνθηκα προς Δισπηλιό και περιμετρικά της λίμνης, θα έφτανα στην Καστοριά
Όταν άρχισα να βλέπω τη λίμνη, δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό. Μπήκα στο πάρκινγκ ενός ξενώνα και έβγαλα τις φωτογραφίες. Το θέαμα ήταν υπέροχο
Τα πόδια ήταν βαριά, αλλά δεν είχαν ακόμα ζεσταθεί. Σε 10 λεπτά έφτασα Καστοριά. Βρήκα μια άνετη θέση, για να χαζέψω λίγο τη λίμνη απο κοντά, μίλησα με το φίλο μου Δημήτρη για να συναντηθούμε πριν φτάσω Φλώρινα και αναχώρησα
Ανέβηκα το λόφο σιγά σιγά, έβγαλα μια τελευταία φώτο και κατηφόρησα προς Μανιάκους (χωριό)
Βγήκα στον αυτοκινητόδρομο. Ακόμα 70 χλμ μέχρι τον τερματισμό
Στην ευθεία μέχρι την Κορομηλιά, ενώ τα πόδια είχαν ζεσταθεί δεν ανέβασα ταχύτητα. Η λογική έλεγε να κρατήσω δυνάμεις για την ανάβαση, αλλά δεν ήταν αυτός ο πραγματικός λόγος.
Απλά ήθελα το ταξίδι να κρατήσει όσο το δυνατόν περισσότερο...
Ανέβηκα το λόφο, το χωριό φαινόταν στο βάθος
Κατέβασμα απο το λόφο και η ανάβαση στους πρόποδες της Βίγλας σε λίγο ξεκινούσε
Κοιτώντας τα νούμερα είδα ότι είχαμε σπάσει πλέον την 1200αρα. Πραγματικά, τρελλό νούμερο!
Η πορεία σταθερά ανοδική, ο ήλιος έκαιγε
Έφτασα Ανταρτικό, στάση για νερό και ένα τζελάκι γιατί ακολουθούσαν 2 χλμ στο 8%. Μίλησα με το Δημήτρη που θα με περίμενε στο Πισοδέρι.
Ξεκίνησα, μόνο μερικά χιλιόμετρα με χώριζαν απο τη Φλώρινα. Προσπαθούσα να χαρώ τη φύση γύρω μου, δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει αυτό το ταξίδι. Το κεφάλι μου ήταν γεμάτο απο εικόνες, ανθρώπους, πόλεις και βουνά
Μια ακόμα ανηφόρα και το Πισοδέρι φάνηκε στα 2 χλμ
Σε λίγο έγινε η συνάντηση με το Δημήτρη και πριν πιάσουμε κατηφόρα βγάλαμε τη Φλώρινα απο ψηλά
Και μετά άρχισε το γλέντι στην κατηφόρα!
Φτάσαμε Φλώρινα, και σταθμεύσαμε στη πλατεία Μόδη για τις φωτογραφίες. Το σώμα μου ήταν εκεί, αλλά το μυαλό βρισκόταν καμμιά 200ρια χιλιόμετρα πιο πίσω, σε λόφους και πεδιάδες
Η περιπέτεια ολοκληρώθηκε, ο στόχος επιτεύχθηκε
Αφιερωμένο σε όσους ανθρώπους πίστεψαν σε μένα, αγκάλιασαν αυτήν την προσπάθεια και έτσι βοήθησαν και μένα να την ολοκληρώσω
Έτσι κι αλλιώς είμαστε και θα παραμείνουμε, Περήφανοι ως Έλληνες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου