Η είσοδος στο Μουσείο Βασιλικών Τάφων των Αιγών, θα μπορούσε να είναι η πύλη για τον άλλο κόσμο. Στην παγωμένη σκοτεινιά των Μακεδονικών τύμβων, η λάμψη του χρυσού σε μεταφέρει σε εποχές ένδοξων κατακτήσεων και οι χρωματιστές τοιχογραφίες σου διηγούνται ιστορίες ανείπωτες.
Η Βεργίνα βρίσκεται 13 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Βέροιας, πρωτεύουσας του νομού Ημαθίας. Στα σπλάχνα του σημερινού χωριού κρύβονται τα μυστικά της πρωτεύουσας του αρχαίου Μακεδονικού κράτους. Οι Αιγές ήταν πασίγνωστες για τον πλούτο των βασιλικών τάφων που βρίσκονταν στη νεκρόπολη της πόλης. Πριν από τη Μακεδονική δυναστεία (330 π.Χ.), η πόλη ήκμασε κατά τους αρχαϊκούς χρόνους (7ος-6ος π.Χ. αι.), αφού προηγουμένως αναγνωρίστηκε ως σημαντικό κέντρο (11ος – 8ος π.Χ. αι.).
Το 1861 ο Γάλλος αρχαιολόγος Leon Heuzey επιχείρησε τις πρώτες ανασκαφές στο χώρο των ανακτόρων των Αιγών που διακόπηκαν από το φόβο της ελονοσίας. Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με πρωτοβουλία του αρχαιολόγου καθηγητή Κωνσταντίνου Ρωμαίου, ίδρυσε τμήμα ανασκαφής της Βεργίνας το 1937 αλλά και πάλι οι εργασίες διακόπηκαν αυτή τη φορά λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι το 1960,το επιβλητικό ανάκτορο ήρθε στην επιφάνεια. Πολλά από τα ευρήματα των πρώτων ανασκαφών, κοσμούν σήμερα το Μουσείο του Λούβρου.
Ο Νοέμβριος του 1977 συνοδεύεται από μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: το βασιλικό τάφο του Μακεδόνα βασιλιά Φίλιππου Β’, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Έλληνας αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος συνέδεσε το όνομά του με απίστευτα κτερίσματα πλούτου και τέχνης που θάφτηκαν μαζί με τους ηγεμόνες του Μακεδονικού Βασιλείου. Η έκθεση του μουσείου δημιουργήθηκε περίπου 15 χρόνια αργότερα και αφιερώθηκε στο Μ. Ανδρόνικο που όχι μόνο αναγνώρισε τη σημασία των θησαυρών αλλά απέδειξε και την ιστορικότητά τους.
Ολόκληρο το νεκροταφείο των βασιλικών τάφων προστατεύεται από ένα κτίσμα που εξωτερικά έχει τη μορφή χωμάτινου τύμβου και εσωτερικά διατηρεί σταθερές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας. Είναι το μοναδικό μουσείο της Ελλάδας που αντί να μεταφέρει τη συλλογή του στο κτίριο του μετέφερε το κτίριο στον αυθεντικό αρχαιολογικό χώρο. Από το 1997 οι θησαυροί της Βεργίνας εκτίθενται στο χώρο που ανακαλύφθηκαν.
Η Μεγάλη Τούμπα στην είσοδο που αναπαριστά το μνημείου εισόδου των βασιλικών τάφων οδηγεί σε έναν κρύο, σκοτεινό χώρο που προκαλεί ανατριχίλα. Αριστερά, οι πρώτες επιτύμβιες στήλες που φωτίζονται υποτονικά, βοηθούν το μάτι να προσαρμοστεί και να ξεχωρίσει σταδιακά τα σχήματα των εκθεμάτων. Δεξιά, η προθήκη των κεραμικών σε εντάσσει στη σαγηνευτική καθημερινότητα του βασιλικού οίκου των Τημενιδών.
Η απελπισία της ζωγραφισμένης στον τοίχο Περσεφόνης όταν την άρπαζε ο Άδης, σε προετοιμάζει για συνταρακτικές αποκαλύψεις που επίκεντρο έχουν το βασιλιά Φίλιππο Β’. Μπορεί από το σώμα του να έχουν απομείνει κάποια υπολείμματα νεκρικής πυράς, αλλά η επιβλητικότητα της παρουσίας του γίνεται αντιληπτή από τη χρυσή πανοπλία του που σχηματίζει σε φυσικό μέγεθος το ολόγραμμά του.
Τα οστά του Φιλίππου Β’ βρέθηκαν στη διάσημη πλέον χρυσή λάρνακα που είχε σκαλισμένο επάνω της το αστέρι της Μακεδονίας. Το βάρους 11 κιλών καλλιτέχνημα, συνοδεύεται από το στεφάνι βελανιδιάς που αποτελείται από 313 φύλλα και 68 βελανίδια. Τα πολύτιμα περιδέραια, τα εντυπωσιακά κοσμήματα και η λάρνακα που περιείχε τα οστά της συζύγου του Φιλίππου είναι ένας παραμυθένιος θησαυρός από ατόφιο χρυσάφι και ελεφαντόδοντο που μας κληροδοτήθηκε από προγόνους 23 αιώνων.
Η νεκρική σκοτεινιά γίνεται περισσότερο απόκοσμη μόλις αντικρίσεις τις πύλες των θεόρατων βασιλικών τάφων. Ανάμεσα στις σκιές, τα πέτρινα οικοδομήματα με τις τοιχογραφίες και τα σκαλίσματα σου κόβουν την ανάσα. Οι τάφοι ζωντανεύουν το θρύλο του βασιλιά Φίλιππου Β’ και ίσως του εγγονού του Αλέξανδρου Δ’, γιου του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Ρωξάνης. Οι εικόνες του παρελθόντος μιλούν για κυνήγια και συμπόσια, κατακτήσεις και δόξα, αίμα και προδοσία.
Η φωνή των ξεναγών ή των ανασκαφέων που σου εξηγούν την ιστορία των ευρημάτων, πάλλεται στις περιγραφές σα να ξαναζεί στον αρχαίο κόσμο της Μακεδονίας. Μπροστά στους τάφους, οι φωνές χαμηλώνουν από σεβασμό. Δεν υπήρξε επισκέπτης στη Βεργίνα που να μην αισθάνθηκε το δέος που προκαλεί το μουσείο. Ο Oliver Stone, ο πασίγνωστος σκηνοθέτης του Hollywood, υποκλίθηκε μεταξύ άλλων μπροστά στο μεγαλείο του μουσείου και χρησιμοποίησε αυτά τα συναισθήματα στην ταινία του «Αλέξανδρος».
Το 1996 η UNESCO ανακοίνωσε την ένταξη του αρχαιολογικού χώρου των Αιγών, στον κατάλογο με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Πηγή http://www.pass2greece.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου