Χωριά γύρω απο τη Βεγορίτιδα

Σήμερα στις 9 ξεκίνησε μια ακόμα προπόνηση. Η διαδρομή γνωστή, την είχα κάνει πριν ένα μήνα, κατά τη διάρκεια της τετραήμερης προπόνησης που είχα ονομάσει Training Camp

Η εκκίνηση δόθηκε καθυστερημένα, γιατί τα πρωινά πλέον έχει αρκετή υγρασία

Mε το που έπιασα τον αυτοκινητόδρομο, με καλοδέχτηκε ο αέρας. Δεν είχα που να κρυφτώ και έπρεπε να τον υπομένω. Στο βάθος το φουγάρο απο τον ΑΗΣ Μελίτης

Βγήκα απο τον αυτοκινητόδρομο, προς Βεύη. Πίστευα ότι μέσα στα βουνά θα ήταν καλύτερα τα πράγματα` έκανα λάθος. Η κοιλάδα μεγάλωνε απλά την ταχύτητα του ανέμου

Πέρασα την Κέλλη, θαύμασα απο ψηλά την λίμνη Πετρών και άρχισα να κατηφορίσω το βουνό για να συναντήσω την Βεγορίτιδα

Έκλεισα το μάτι στο Καιμάκ, και έστριψα για Άρνισσα. Συνέχισα για το επόμενο χωριό, την Περαία στη νότια μεριά της λίμνης

Επόμενο χωριό οι Πύργοι, όπου θα έπινα και το καφεδάκι, ακριβώς στη μέση της διαδρομής

Συνέχισα για Κομνηνά, αφού είδα το Μακεδονικό Τάφο και τα ροδάκινα. Μιλάμε για πολλά ροδάκινα... Το Βέρμιο πάντα επιβλητικό σε αυτό το πέρασμα

Μέσα στα Κομνηνά δεν μπόρεσα να αποφύγω μια λακούβα (τι είναι αυτό;) και επεσα μέσα με αποτέλεσμα να μου φύγει το ένα παγούρι. Μικρό το κακό..

Μετά τον Πελαργό, η κατηφόρα για Φιλώτα και η ανάβαση του λόφου που βγήκε σχετικά εύκολα.

Φτάνοντας έξω απο Αμύνταιο τα πόδια ήταν ακόμα ξεκούραστα. Ανέβηκα εύκολα το βουνό με αρκετό ορθοπέταλο και φτάνοντας στο Κλειδί, χαμογέλασα. Ο άνεμος τώρα ήταν με το μέρος μου

Έμεναν ακόμα 25 χιλιόμετρα που βγήκαν τέρμα γκάζι, με 35 χαω. Πρόλαβα να τραβήξω μια τελευταία φωτογραφία της Φλώρινας και λίγα λεπτά μετά έμπαινα στην πόλη. Η διαφορά απο την προηγούμενη φορά ήταν χαοτική, αν και τότε πήγαινα πολύ συντηρητικά

Είμαστε έτοιμοι